Mielopatia degeneracyjna. Zdiagnozowanie u Twojego szczeniaka mielopatii degeneracyjnej (DM) może być wyzwaniem na wiele sposobów. Poświęcenie czasu na edukację w zakresie choroby i jej progresji może umożliwić Ci pomoc czworonożnemu członkowi rodziny w osiągnięciu możliwie najlepszej jakości życia.
Anatomia i funkcja
DM, która pod pewnymi względami jest podobna do stwardnienia zanikowego bocznego (ALS lub choroba Lou Gehriga), jest zaburzeniem rdzenia kręgowego, które postępuje przez miesiące lub lata i powoduje osłabienie i paraliż kończyn tylnych. Poczynając od okolicy piersiowo-lędźwiowej, istota biała rdzenia kręgowego z czasem ulega degeneracji. Powoduje to utratę komunikacji między mózgiem a tylnymi kończynami.
Symptomy i objawy
Etapy wczesne do średniozaawansowanych:
- Utrata koordynacji w tylnych łapach
- Ścieranie się pazurów z powodu ciągnięcia tylnych łap
- Przenoszenie ciężaru przez knykcie tylnych łap lub przez wierzch, a nie przez spód łap
- Trudność wstawania z pozycji leżącej
- Trudności wchodzenia po schodach, chodzenia lub wskakiwania do samochodu
- Kołysanie zadu w pozycji stojącej
- Nietrzymanie moczu lub kału
W zaawansowanych stadiach mielopatia zwyrodnieniowa prowadzi do paraplegii, czyli paraliżu kończyn tylnych, a także osłabienia kończyn przednich.
Chociaż obserwowanie, jak twoje szczenię zmaga się z codziennymi czynnościami, może być niepokojące, wiedz, że głównym problemem jest słabość, a nie ból. Zazwyczaj psy pozostają czujne i energiczne z pełnym apetytem, bez względu na to, jak daleko posuwają się postępy.
Jak to się diagnozuje?
Mielopatia degeneracyjna jest diagnozą wykluczającą, co oznacza, że sposób jej diagnozowania polega na wykluczeniu innych diagnoz. Inne stany, które należy wykluczyć, obejmują chorobę krążka międzykręgowego, uraz, infekcję, guz, dysplazję stawu biodrowego i zapalenie stawów. Odbywa się to często za pomocą testów diagnostycznych, w tym badania krwi i moczu, zaawansowanego obrazowania (takiego jak rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa), analizy płynu mózgowo-rdzeniowego oraz badania fizykalnego i neurologicznego przeprowadzanego przez lekarza weterynarii. Sposobem na ostateczne zdiagnozowanie choroby jest biopsja rdzenia kręgowego, którą można wykonać tylko pośmiertnie.
Jakiep psy mogą zachorować?
Chociaż mielopatia zwyrodnieniowa jest chorobą dziedziczną, nie jest znana dokładna przyczyna. Zazwyczaj dotyczy to psów w średnim wieku i starszych, jednak możliwe jest postawienie diagnozy młodszemu psu, choć rzadko. Rasy najczęściej dotknięte to między innymi Owczarki Niemieckie, Chesapeake Bay Retriever, Boxers, Pembroke Welsh Corgis, Cardigan Welsh Corgis, Berneńskie Psy Pasterskie i Rhodesian Ridgeback.
Jak wygląda leczenie?
Obecnie nie ma lekarstwa na tę chorobę, jednak istnieją badania potwierdzające stosowanie intensywnej fizjoterapii jako sposobu na wydłużenie życia . Fizjoterapia w połączeniu z ochroną łap, opieką pielęgniarską, zapobieganiem odleżynom i monitorowaniem infekcji dróg moczowych może poprawić jakość życia czworonożnych członków rodziny. Aby pomóc w poruszaniu się, możesz rozważyć użycie sprzętu adaptacyjnego, takiego jak uprzęże, buciki i psie wózki inwalidzkie. Pamiętaj, że nie wszystkie psy są otwarte na korzystanie z wózków inwalidzkich, jak mogłeś zobaczyć na uroczych filmach online. Charakter i temperament psa będą decydować o tym, czy użycie wózka z paraplegią będzie pomocne, czy nie.
Biorąc pod uwagę progresywną naturę choroby, opiekuni zwierząt domowych często doświadczają stresu emocjonalnego, który może być dość trudny do opanowania w pojedynkę.
Certyfikowany specjalista rehabilitacji psów może nauczyć Cię, jak utrzymać mobilność Twojego psa poprzez ćwiczenia, rozciąganie i pomoce ułatwiające poruszanie się.
Nie wahaj się uzyskać pomocy, której ty i twój lojalny przyjaciel potrzebujecie, jeśli wasz pies ma mielopatię degeneracyjną. Skontaktuj się z certyfikowanym specjalistą od rehabilitacji psów w Twojej okolicy, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak możesz pomóc swojemu psu żyć jak najlepiej.